تعاریفی از مشاوره شغلی

مشاوره شغلی

 

 

تعریف مشاورۀ شغلی:

به نظر ساندرسون ( 1954 ) راهنمایی شغلی و حرفه ای با طرح ریزی، آمادگی و سازش فرد با شغل انتخاب شده سر و کار دارد. از طریق راهنمایی شغلی و حرفه ای به فرد کمک می شود که پس از بررسی دنیای مشاغل و شناسایی خصوصیات شخصی، شغلی را انتخاب نماید و سپس برای انجام شغل مورد نظر از طریق گذراندن دوره های آموزشی آماده شود و در دورۀ اشتغال با رضایت کافی به انجام شغل مورد نظر ادامه دهد. به عبارت دیگر، بررسی جنبه های رشد فردی، طرز تلقی ها، احساسات، نگرانی های حاصل از نامناسب بودن کار، رضایت شغلی، و امنیت در کار، در زمرۀ فعالیت های راهنمایی شغلی و حرفه ای قرار می گیرند.

 

job1

 

به نظر سوپر ( 1949 ) راهنمایی شغلی و حرفه ای فعالیتی است که بدان وسیله اطلاعات لازم و ضروری دربارۀ مشاغل مختلف دراختیار مراجع قرار می گیرد. از دیدگاه سوپر راهنمایی و نیز مشاورۀ شغلی و حرفه ای آینده نگر است. یعنی مراجع و مشاور به بررسی مشاغلی می پردازند که مراجع احتمالاً در آینده عهده دار انجام آنها خواهد شد.

 


مشاوره شغلی

 

 

تعریف مشاورۀ شغلی:

به نظر ساندرسون ( 1954 ) راهنمایی شغلی و حرفه ای با طرح ریزی، آمادگی و سازش فرد با شغل انتخاب شده سر و کار دارد. از طریق راهنمایی شغلی و حرفه ای به فرد کمک می شود که پس از بررسی دنیای مشاغل و شناسایی خصوصیات شخصی، شغلی را انتخاب نماید و سپس برای انجام شغل مورد نظر از طریق گذراندن دوره های آموزشی آماده شود و در دورۀ اشتغال با رضایت کافی به انجام شغل مورد نظر ادامه دهد. به عبارت دیگر، بررسی جنبه های رشد فردی، طرز تلقی ها، احساسات، نگرانی های حاصل از نامناسب بودن کار، رضایت شغلی، و امنیت در کار، در زمرۀ فعالیت های راهنمایی شغلی و حرفه ای قرار می گیرند.

 

job1

 

به نظر سوپر ( 1949 ) راهنمایی شغلی و حرفه ای فعالیتی است که بدان وسیله اطلاعات لازم و ضروری دربارۀ مشاغل مختلف دراختیار مراجع قرار می گیرد. از دیدگاه سوپر راهنمایی و نیز مشاورۀ شغلی و حرفه ای آینده نگر است. یعنی مراجع و مشاور به بررسی مشاغلی می پردازند که مراجع احتمالاً در آینده عهده دار انجام آنها خواهد شد.

 


 

وی راهنمایی و مشاورۀ شغلی و حرفه ای را فرآیندی مداوم و پیوسته می داند که بدان وسیله به فرد کمک می شود تا بتواند شغل مناسبی را انتخاب کند، برای آن آماده شود، بدان اشتغال ورزد و به طور موفقیت آمیزی به اشتغال ادامه دهد.

از طریق راهنمایی و مشاورۀ شغلی و حرفه ای فرد خود را می شناسد، از دنیای مشاغل آگاهی می یابد، و تصور شغلی و حرفه ای خود را در برابر واقعیت مورد سنجش قرار می دهد و پس از تجزیه و تحلیل واقعیات و اطلاعات موجود به انتخاب شغلی می پردازد که رضایت شخصی را به همراه دارد و برای جامعه نیز سودمند است. بنابراین تعریف، راهنمایی و مشاورۀ شغلی و حرفه ای باید مداوم و پیوسته باشد و مشاور باید فعالیت های خود را دربارۀ مراجع پی گیری نماید.

 

تاریخچۀ راهنمایی شغلی و حرفه ای:

3راهنمایی شغلی و حرفه ای با کار فرانک پارسونز پدر راهنمایی شغلی و حرفه ای دربوستون آمریکا در سال 1909 میلادی آغاز شد. به عقیدۀ پارسونز انتخاب شغل به عوامل بسیار وسیع و گسترده بستگی دارد که از بین آن ها می توان سه مرحلۀ زیر را نام برد:

1- شناسایی کامل از توانایی ها، استعدادها، رغبت ها و نیز محدودیت های فرد.

2- شناسایی مشاغل متعدد و آگاهی از عواملی که به موفقیت و رضایت شغلی منجر می شوند.

3- ایجاد سازشی منطقی بین خصوصیات شخصی و شرایط شغلی که به موفقیت و رضایت شغلی خواهد انجامید.

 

از سال 1895 میلادی خدمات مشاوره ای بطور غیررسمی در برخی از مدارس آمریکا ارائه می شد. در سال 1908میلادی موسسه ای بوجود آمد که هدف آن کمک به نوجوانانی بود که ترک تحصیل نموده و نتوانسته بودند به کاری اشتغال ورزند. به موازات این تلاش ها اولین خدمات راهنمایی شغلی و حرفه ای به طور رسمی درسال 1913 میلادی از طریق موسسۀ اطلاعات شغلی و حرفه ای در بوستون ارائه گردید و اولین مجله ی حرفه ای یعنی بولتن حرفه ای در سال 1915 میلادی انتشار یافت.

در سال 1927 تحقیقات اولیه برای اندازه گیری رغبت، آغاز و پی گیری گردید. ثانیاً تهیه ی پرسشنامه ی شغلی استرانگSVIB  شروع شد که بعد ها پس از تکمیل، یکی از مهمترین پرسشنامه های تعیین رغبت شغلی را تشکیل داد. ثالثاً هال استاد دانشگاه یلYale با استفاده از نظریه های گذشتگان در صدد برآمد ماشینی بسازد که بدان وسیله بتواند موفقیت شغلی فرد را در مشاغل آینده اش پیش بینی کند. گرچه هال به ساختن چنین ماشینی موفق شد ولی کارش چندان کامل و جالب نبود. تا اینکه در سال های اخیر، ماشین های عظیم کامپیوتر توانسته اند عقیدۀ هال را جامۀ عمل بپوشانند و تا حدود زیادی راهنمایی شغلی و حرفه ای را به مرحلۀ اجرا در آورند.

 


 

در سال 1931براثر شیوع بحران بیکاری و پائین بودن سطح زندگی کارگران در فاصلۀ بین دو جنگ جهانی، موسسه ای در دانشگاه مینه سوتا در آمریکا ایجاد شد و مأموریت یافت تا راه چاره ای برای نابسامانی های حاصل از بیکاری پیدا کند. در اجرای این طرح پاترسون و همکارانش ( 1931 ) درصدد برآمدند تا از طریق اجرای برنامۀ جامعی به هدف های زیر نایل آیند:

1- شناسایی کامل استعداد های افراد بیکار با استفاده از کاربرد آزمون های متعدد.

2- تهیه و اجرای برنامه های مناسب برای آموزش مجدد بیکاران.

3- شناسایی مشاغلی که احتمالاً می توانست با توجه به شرایط موجود در آن زمان شاغلین را از موفقیت بیشتری برخوردار سازد.

 

در سال 1933میلادی با تشکیل مرکز اشتغال و کاریابی در آمریکا اقداماتی برای ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضا برای توزیع کارگر بوجود آمد. بدین معنی که هر فردی که درخواست کار می کرد، از طریق این مرکز با توجه به خصوصیات فردی و نیازهای شغلی جامعه به شغل مناسبی گمارده می شد. این مرکز در ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضای بازار کار تا حدود زیادی موفقیت کسب نمود، بطوریکه حدود بیست و پنج هزار موسسۀ استخدام کننده و حدود یکصد هزار کارگر از طریق این مرکز به اشتغال در مشاغل متعدد پرداختند.

 

در سال 1941میلادی با بمباران پرل هاربر و شرکت فعالانۀ آمریکا در جنگ دوم جهانی، عصر نوینی در راهنمایی شغلی و حرفه ای آغاز شد. نیاز مبرم به وجود افراد متخصص برای امور جنگی، در توسعه و گسترش راهنمایی شغلی و حرفه ای صفحات جدیدی را گشود. با استفاده از روش تحلیل عوامل، در تهیه و بررسی نتایج آزمون ها معیار های دقیق تر وعینی تری برای پیش بینی موفقیت شغلی معین شد.

 

 

در سال 1951میلادی گینزبرگ اقتصاددان معروف و همکارانش ( 1951 ) به انتشار کتاب خود اقدام نمودند. این کتاب که تحت عنوان « انتخاب یک حرفه » منتشر گردید، چندین تأثیر مهم در پیشرفت مبانی و اصول راهنمایی و مشاورۀ شغلی و حرفه ای بر جای گذارد. اول آنکه مولفان در این کتاب، به بیان برخی نظریه های انتخاب شغل اقدام کردند که خود گام جدیدی در این راه بشمار می رفت. ثانیاً مولفان، انتخاب شغل را فرآیند تکاملی دانستند که از زمان کودکی تا سنین کهن سالی ادامه می یابد. تکاملی بودن انتخاب شغل، مغایر با عقاید موجود برای انتخاب شغل در آن زمان بود. زیرا قبلاً عقیده بر آن بود که انتخاب شغل در آخرین سال های دورۀ دبیرستان انجام می پذیرد.

 

مصاحبه با آقای دکتر مشیر فاطمی، دکتر در اقتصاد، مشاور معاونت فرهنگی سازمان تأمین اجتماعی و مسئول مرکز مشاورۀ سازمان تأمین اجتماعی.

 

« مرکز مشاوره از سال 1372 رسما کار خود را آغاز کرد. این مرکز مشاوره با سایر مراکز مشاوره فرق دارد. در این مرکز صرفاً مشاورۀ شغلی داده می شود. این مشاوره ها به 3 گروه بیمه شدگان، کارفرمایان و بازنشستگان داده می شود.

در این مرکز مشاوره 9 نفر شاغل هستند. 2 نفر لیسانس علوم اجتماعی، 1 نفر لیسانس مدیریت، 1 نفر فوق دیپلم تامین اجتماعی و 5 نفر با مدرک دیپلم کار می کنند.

 

6

 

هر کدام از این افراد متخصص واحد های مختلف سازمان مثل امور اقتصادی، درآمد، فنی، مستمری بگیر، درمان و احتساب سوابق هستند که به افراد خواستار کمک مشاوره می دهند.

در سطح کشور 102 مرکز مشاوره در مراکز سازمان وجود دارد. در هر کدام از این هسته ها، 1 نفر به عنوان مشاور به مراجعه کنندگان خدمت ارائه می کند.

 

وظیفۀ این مشاوران صرفاً مشاوره های مربوط به سازمان تأمین اجتماعی، مشاوره های شغلی و اطلاع رسانی قوانین سازمان به مخاطبین است.

سیستم ارجاع فقط داخلی ست، و اغلب از سطوح پایین به ستاد ارجاع داده می شود.

 

مشکلات:

1- کمبود نیروی متخصص

2- نامناسب بودن فضای فیزیکی

3- به مشاوران سختی کار کمی تعلق می گیرد. »

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد