شام خوردن وتلویزیون


1 . شام خوردن به عنوان یک رخداد

خانوادگی

چرا این مسئله اهمیت دارد؟

ویلیام دوهرتی، نویسنده کتاب «چگونه در دنیای مُدرنمان پیوند خانوادگی را بنا کنیم» می گوید: «وقت فراغت شما اغلب تنها زمانی است که اعضای خانواده دور هم جمع می شوند و احساس واقعی نزدیکی را درک می کنند». بدون تقویت این کار، این ارتباط از بین می رود و بچه ها منزوی می شوند.

چگونه این کار را به بهترین نحو انجام دهیم؟

غذای مخصوصی تهیه کنید، تلویزیون را خاموش کنید، چند شمع روشن کنید و تا زمانی که همه سر میز شام حاضر نیستند، دست به غذا نبرید.

دوهرتی، کارگردان برنامه روانْ درمانی «خانواده و ازدواج» در دانشگاه «مینه سوتا»ی امریکا، خطاب به والدین می گوید: «اگر پسر نوجوان شما پای تلفن باشد و شما بدون او غذا را شروع کنید، به او نشان داده اید که برای شما مهم نیست که منتظرش بمانید!». پس دست به غذا نبرید و منتظرش بمانید.

علاوه بر این، باید تا زمانی که آخرین عضو خانواده غذایش را تمام نکرده است، صبر کنید. این طوری شام خوردن، یک رُخداد خانوادگی می شود تا یک تجربه شتابزده و گذرا.

چند پیشنهاد خوب: اگر برنامه های کاری والدین، طوری است که اعضای خانواده نمی توانند شام را با هم صرف کنند، به فکر راه حلی باشید. زنی که شوهرش همیشه تا دیروقت کار می کند، می تواند وسایل لازم برای پیک نیک را فراهم کند، بچه ها را آماده کند و شام را با همسرش و بچه ها، دست کم یک بار در هفته بیرون بروند. اگر هیچ امکانی برای تهیه شام نیست، صَرف صبحانه در یک پارک، پیشنهاد خوبی به نظر می رسد.

دوهرتی می گوید: هر چیزی که کانون خانواده را مستحکم تر می کند، مطمئنا چیز خوبی است و تا زمانی که به عنوان یک عادت در بین اعضای خانواده باقی است، می توان روی آن حساب کرد!

یک خبر: پنجاه درصد از امریکایی ها، زمانی که مشغول خوردن شام هستند، تلویزیون نگاه می کنند!

2 . مشاهده تلویزیون در کنار هم

چرا این مسئله مهم است؟

تماشا کردن تلویزیون در کنار هم دقیقا دری را برای صحبت کردن والدین با فرزندان درباره موضوعات دشوار اما مهم خانواده باز می کند. چگونه این کار را انجام دهیم؟

فرزندان خانواده، خواه کودک باشند، خواه نوجوان، بزرگ ترهای خانواده باید برنامه های تلویزیونی را طوری انتخاب کنند که بتوانند آنها را باهم ببینند.

دکتر میلتون چِن، مسئول مرکز «تعلیم و تربیتِ سانفرانسیسکو» می گوید: «وقتی در خلال برنامه، چیزی می بینید که به نظرتان نامناسب می آید، مثل دیدن دزدی که می خواهد یک میله آهنی به سر راننده بزند یا افرادی که درباره آمدن شبانه یک شَبَح، جوک می گویند، با کوچک ترها در آن مورد، صحبت کنید». چن می گوید: «از فرزندتان بپرسید که درباره آنچه در تلویزیون دیده، چه نظری دارد؟».

روت وُودن، سردبیر یک مجله روانشناسی هم با این مطلب، موافق است. او می گوید: «من مشاهده برنامه های تلویزیونی در کنار خانواده (حتی برنامه هایی که دوست ندارم) را راه خوبی برای انتقال ارزش هایم به پسر چهارده ساله ام می دانم».

چند پیشنهاد خوب: یک برنامه منظم روزانه برای مشاهده تلویزیون در جمع خانواده تان ترتیب دهید.

چِن می گوید: «به دنبال برنامه های پُرمحتوا باشید که بازگو کننده پیام های مثبت و الگوهای سازنده اند، و بهتر است زمانی که برنامه مورد علاقه خودتان را می بینید، برای تفریح، چیزی هم بخورید. البته این تنها زمانی سودمند است که فقط خودتان بیننده تلویزیون نباشید».

نظرات 1 + ارسال نظر
آصف برخیا یکشنبه 16 بهمن‌ماه سال 1390 ساعت 02:28 ب.ظ http://www.ya-hag.blogfa.com

آیا بخت شما نیز بسته است
آیا اجناس شما فروش نمیرود
آیا میخواهید فکر افراد را بخوانید
آیا میخواهید به علم حروف دست یابید
آیا میخواهید نوشتن طلسم را یاد بگیرید
آیا میخواهید باطل کردن طلسم را یاد بگیرید
آیا میخواهید قدرت سنگها را ببینید
آیا میخواهید بیماریها را شفا دهید
آیا به تسخیر جن علاقه دارید
...و
همه آنچه شما میخواهید و دست نیافتنی به نظر میرسد

باتشکر

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد